The Bowery op Digitale Pinksterconferentie

mei 31, 2020

Tijdens de Digitale Pinksterconferentie bij Groot Nieuws Radio zijn er veel live optredens. Op zaterdagmiddag kon je kijken en luisteren naar The Bowery, de Nederlandse Band van Rokus Maasland en Ramon Scherrenberg. Ze speelden onder andere de nummers ‘Every Time I Pray,’ ‘A Home Never Seen’ en ‘We Will Dance.’

https://www.grootnieuwsradio.nl/opwekking/the-bowery-live-tijdens-de-digitale-pinksterconferentie/
Beeld: Facebookpagina The Bowery
Gepubliceerd op 31 mei 2020

IJM International Justice Mission Bowery

Waar is God op Lake Volta?

april 24, 2020

In februari was ik voor International Justice Mission in Ghana. Samen met een groep ambassadeurs mochten we ‘in het veld’ kijken bij het werk dat IJM daar doet. En dat er veel werk te doen is, werd ons daar snel duidelijk.

Op het meer werken tienduizenden kinderen onder afgrijselijke omstandigheden. Ze worden mishandeld en misbruikt, kunnen niet naar school, worden ziek of verdrinken. We bezochten het kantoor van IJM, in de hoofdstad Accra, en ontmoetten de helden die daar dag in dag uit opstaan tegen slavernij, soms met gevaar voor eigen leven. Ondanks de ‘overwinningen’ die ze wekelijks boeken, is er nog zo onnoemelijk veel werk te doen.

Toen we halverwege de week Lake Volta bezochten, waren we lamgeslagen door verdriet. We besloten aan de voet van het meer een moment van stilte en gebed in te lassen. Toen ik daar stond te bidden, verruilden mijn tranen zich voor woede en ik bad: “God, waarom laat U dit gebeuren? Waarom grijpt U niet in?”.

In diezelfde week bezochten we een ‘after care’ tehuis, een plek waar kinderen de eerste periode zijn nadat ze zijn bevrijd. We ontmoetten kinderen die letterlijk en figuurlijk de littekens droegen van een afschuwelijke geschiedenis, maar wat we vooral zagen was hoop. Hoop in de ogen van die kinderen die aan een nieuw leven waren begonnen. Maar ook hoop in de ogen van de begeleiders die zich 24/7 inzetten omdat ze zich door God geroepen weten.

En ineens denk ik aan de Ghanese preek die ik de zondag ervoor hoorde. De voorganger vertelde over Noach die moedeloos met z’n boot over de aarde voer. Alles stond onder water. Maar op een dag kwam er een duif aangevlogen met een takje. Noach hoefde geen heel vruchtbaar land aan de horizon te zien liggen. Eén duif met één takje was zijn teken van God, zijn teken van hoop.

Door die dertig kinderen te bezoeken in het aftercare huis, liet God ons zien dat er hoop is. Ook voor die 40.000 kinderen op Lake Volta.

Rokus Maasland is ambassadeur voor IJM en vormt samen met Ramon Scherrenberg de band The Bowery.

https://IJMnl.org
Column: Rokus Maasland
Gepubliceerd in IJM Magazine op 24 april 2020

Altijd wel iemand die jou op het licht kan wijzen

november 7, 2019

Eva staat komend jaar helemaal in het thema van ‘Licht leven’. Speciaal voor jou als Eva-lezeres schreven de muzikale mannen van The Bowery een toepasselijk lied: Travel light. Hoofdredacteur Minella van Bergeijk is benieuwd: wie zijn de mannen achter dit lied?

Van de Nederlandse band The Bowery hoef je geen standaardliedjes over de liefde te verwachten; wel pure nummers over twijfel, pijn, verdriet en duisternis, maar ook over de zoektocht naar hoop, geloof en licht. De band zag het levenslicht in 2016 en bestaat uit ‘baardbroeders’ Rokus Maasland (37) en Ramon Scherrenberg (33). Het rauwe randje van de muziek hoor je niet alleen terug in hun teksten, maar ook in de Springsteen-sound en ongepolijste gitaargeluiden. In mei bracht The Bowery debuutalbum Broken jars uit.

M: “Wie zijn Ramon en Rokus?”
Ra: “Mijn naam is Ramon en ik ben gitarist en zanger in The Bowery. Verder begeleid ik jongeren op woongroepen en ben ik vader van een zoon van 16 jaar.”
Ro: “Ik ben Rokus, zanger van The Bowery en in het dagelijks leven onder andere vader van een 9-jarige dochter en 5-jarige zoon. Ik houd ervan om grappen met ze te maken. Als ik mijn zoontje op bed leg, prop ik het puntje van zijn laken in mijn broekzak en loop ik weg, met het laken achter me aan. Dat is al vier maanden lang ontzettend grappig!”

M: “Wat heerlijk! Vertel eens: wat is er typerend aan The Bowery?”
Ra: “Vriendschap is een kernwoord. We delen het leven, maar dat klinkt misschien gelijk zo heftig.”
Ro: “The Bowery is een wijk in New York die ooit is gebouwd met het idee om een van de mooiste wijken van de stad te worden. Een tijdje was dat het ook, totdat het verval optrad en de drugsbendes kwamen. De wijk die ooit zo mooi was bedoeld, werd een puinhoop. Wij zingen ook over een gebroken wereld die ooit zo mooi bedoeld was, maar waar de bewoners een puinhoop van hebben gemaakt. In onze muziek willen we die gebrokenheid er laten zijn. We hoeven die gebrokenheid niet te verbloemen, maar willen mensen laten nadenken: wat doe jij ermee? En: hoe kun je leven vanuit een bepaalde hoop, ondanks dat er zoveel kapot is om je heen?”
Ra: “Zonder dat we de oplossing hebben. We hopen en geloven dat het ooit allemaal anders wordt, maar we kunnen voor een ander niet invullen hoe hij of zij die hoop vormgeeft. We delen gewoon wat wij meemaken en merken dat anderen zich hierin herkennen.”

M: “Jullie hebben speciaal voor de lezeressen van Eva een lied geschreven, over donkere dalen en hoopvol licht.”
Ro: “We waren behoorlijk verbaasd toen we werden gebeld met deze vraag! We twijfelden of wij wel de juiste muzikanten waren voor de doelgroep van Eva. Toen in de gesprekken echter bleek dat Eva ook wil laten zien dat er in gebrokenheid altijd hoop is, ontdekten we dat we niets hoefden te forceren. Na veel sparren en stoeien werd het lied Travel light geboren.”

M: “Wat zegt het lied?”
Ro: “Het gaat over iemand die midden in een storm zit. In ieder couplet zit een roep om hulp, terwijl het refrein zegt: Als je het moeilijk vindt om het licht te zien, betekent dat nog niet dat je het niet kunt leven. Er is altijd wel iemand die jou op het licht kan wijzen. Waar het couplet in mineur staat, breekt het hoopvolle refrein open naar majeur.”

M: “Dan horen we jullie in een hoge stem zingen met alle kracht die in jullie zit. Dat raakt mij. Er zit donker in het lied, maar ook licht.”
Ro: “Dat is wel een belangrijke: het donker is er nog steeds. Ik vind het flauw om te zeggen: ik ben zo blij, want Jezus stierf voor mij, dus alles is nu goed. Nee, alles is nu niet goed, maar er is wel hoop en vrijheid.”

M: “Waarin vind jij die vrijheid?”
Ro: “Dat is per storm verschillend. Als het gaat over pijnlijke dingen, over dierbaren die ik ben verloren, dan is daar de gedachte dat op een dag de graven zullen opengaan en ik hen zal terugzien. We zullen weer samen dansen, zegt onze dominee altijd. Dat vind ik een supermooie gedachte, waar ik me aan vasthoud.”

M: “Ik denk dat jullie met het lied heel dicht bij veel levens zijn gekomen, want ieder leven gaat langs donkere dalen. Wat wensen jullie de vrouwen die dit lied gaan horen toe?”
Ra: “Voor de videoclip van Travel light maakten we in IJsland opnames bij een waterval. De twee vrouwen die de hoofdrol spelen in de clip, liepen ijskoud en doorweekt vanaf de set de berg weer op. En toch straalden ze enorm! Van dat beeld werd ik intens gelukkig. Dat zou ik veel meer vrouwen toewensen. Dat ze, ook al klimmen ze nog uit een dal en voelt het nog koud en donker, ze wel dat licht mogen uitstralen.”Ro: “Als je gebukt gaat onder het gewicht van een veel te zware rugtas, wens ik je iemand die het gewicht desnoods samen met je kan dragen. Iemand die je oppept, zodat je niet gebukt gaat onder verdriet, maar naar boven kunt kijken en lichter kunt leven.”

Op 12 december valt het nieuwste magazine van Eva op de mat, met een uitgebreide versie van dit interview erin. Ramon en Rokus vertellen daar hoe ze zelf omgaan met de pieken en dalen in hun leven. Gratis proefnummer aanvragen? Dat kan hier. Benieuwd naar de clip van Travel light en de podcast waarin je het hele gesprek tussen Minella en The Bowery kunt terugluisteren? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief! De link valt dan in de week van 22 november in je mailbox.

https://Eva.eo.nl
Beeld: Living Image
Interview: Minella van Bergeijk
Tekst: Charlotte van Egmond
Gepubliceerd op 7 november 2019

The Bowery over ‘End Of The Storm’

november 4, 2019

Kleine melm the bowery

Ben je al bekend met de mannen van The Bowery? We kunnen in ieder geval vast beloven dat je ze nog vaker langs zal zien komen dit seizoen. Want deze mannen maken wel indruk met hun nummers over het leven. “We wilden graag schrijven over dingen waar we van wakker liggen,” vertelt Rokus, een van de twee bandleden.

In 2016 ontstond deze Nederlandse band, opgericht door Rokus Maasland en Ramon Scherrenberg. De liedjes die de mannen schrijven, onderscheiden zich omdat ze lang niet altijd over de ‘leuke dingen’ in het leven gaan. Maar in elk lied zoeken de muzikanten naar hoop. Dat laat End Of The Storm, op hun album Broken Jars, wel zien.

Geen standaard liefdesliedjes

“We willen geen standaard liefdesliedjes maken, maar juist muziek maken over datgene waar het volgens ons om gaat,” legt Rokus uit. “We kiezen voor onderwerpen als vertrouwen, geloof, verdriet en pijn, maar ook altijd hoop. We willen niet zozeer antwoorden geven op zulke moeilijke levensvragen, maar mensen wel aan het denken zetten.”

The Bowery: ‘We willen mensen aan het denken zetten’

Rokus: “Toen we het lied End Of The Storm maakten, waren Ramon en ik in gesprek over ons geloofsleven. Als het heel goed met me gaat, staat mijn geloofsleven soms op een lager pitje. Dan bid ik minder en heb ik minder stille tijd. Maar het is juist belangrijk dat ik mij dan óók op God focus. Want als het even tegenzit, zoek ik meteen mijn hulp bij Hem. Daar voel ik mij weleens schuldig over, maar God neemt je dat nooit kwalijk. Je mag iedere keer weer bij Hem terugkomen. Dat is ook de hoop en de boodschap van het nummer. Ik hoop dat de luisteraars dat echt ontdekken.”

Licht leven voor The Bowery

Voor Rokus haakt dat ook in op de slogan van Eva, Licht Leven. “Licht leven is voor mij dat je niet alleen vrolijk huppelend door het leven heen gaat, maar dat je, ondanks alles wat je meedraagt, mag leven vanuit hoop. Je kunt iedere storm doorstaan, omdat je weet dat je het niet alleen doet. Je draagt de hoop met je mee dat de storm op een dag voorbij is en daardoor mag je licht leven.”

https://Eva.eo.nl
Door Celine
Foto Ruurd Leenders
Gepubliceerd op 31 oktober 2019

Een brok in je keel van nieuw nummer The Bowery

juni 22, 2018

Het nieuwe nummer ‘A Home Never Seen’ van The Bowery is voor alle zonen en dochters. Speciaal voor Vaderdag brachten de mannen het nummer uit. Bewust is gekozen voor een te gekke live-registratie die gemaakt is tijdens de release-avonden van het album ‘Broken Jars’.

Een aangrijpend nummer over wat bandleden Rokus Maasland en Ramon Scherrenberg hun zonen willen meegeven. Maasland: “Het gesprek begon oppervlakkig, zoals ‘ik hoop dat mijn zoon blij is en gelukkig wordt’.” Maar al gauw ging het de diepte in. Totdat Maasland met tranen in zijn ogen stond te vertellen. “Ik hoop dat hij echt in vrijheid zal leven.”

CIP.nl
Gepubliceerd op 20 juni 2018

CD van de week

juni 4, 2018

“Onze liedjes zijn niet voor even vluchtig tussendoor. Daar moet je op zondagmiddag rustig voor gaan zitten, om met een wijntje in de hand de diepgang van de teksten op je in te laten werken. Daarom komt het op LP veel beter tot z’n recht.” Rokus Maasland en Ramon Scherrenberg hebben diep nagedacht over hun muziek. Aan elk lied ging een urenlange praatsessie over de vragen van het leven vooraf.

Vragen over ‘woestijnperiodes’ in het leven, over de pijn en het lijden dat we meemaken, over de vraag: ‘wat is het dat ik mijn zoon het liefste meegeef?’. Het tweetal is met ‘Don’t Stop The Rain’ al een paar weken op Groot Nieuws Radio te horen en deze week komen ook de andere liederen in het zonnetje (eh… de regen?). De komende tijd zullen Rokus en Ramon een huiskamertour doen.

De LP kun je bestellen op Gospel.nl. Door via deze link te bestellen, steun je het werk van Groot Nieuws Radio. Overigens krijgt degene die de LP koopt er een digitale download-link bij.

Een paar weken geleden waren Rokus en Ramon ook te gast in Backstage, het gesprek kun je hier terugluisteren.

Groot Nieuws Radio
Gepubliceerd op 4 juni 2018

The Bowery bezingt het imperfecte

mei 25, 2018

Licht in een gebroken vaas

De twee vrienden Ramon Scherrenberg en Rokus Maasland. | beeld Arjen Toet

Rauwe gitaarliedjes over twijfel, pijn en verdriet, maar nooit zonder hoop. Dat is wat de nieuwe formatie The Bowery je op hun debuut-elpee voorschotelt. Het duo Ramon Scherrenberg en Rokus Maasland wil vooral een echt verhaal vertellen. De twee vrienden maken al ongeveer vijftien jaar samen muziek, eerst…

Lees het complete artikel op de website van het Nederlands Dagblad.

Datum: 25 mei 2018
Door: Harco Ploegman
Naar aanleiding van ‘Broken Jars’ – The Bowery.

The Bowery schrijft teksten dicht bij het hart

mei 14, 2018

‘Broken Jars’ is de titel van het debuutalbum van The Bowery. Afgelopen weekend werd de plaat uitgebracht en gepresenteerd. Rokus Maasland en Ramon Scherrenberg, de mannen achter The Bowery, vertelden maandag in Backstage over hun schrijfweekenden en thema’s die voorbij komen in de liederen. “Veel van onze liedjes gaan over gebrokenheid, over pijn en verdriet.”

“We kunnen die liedjes alleen maar schrijven op het moment dat we zelf die gebrokenheid en het verdriet voelen, dat we daar in kunnen kruipen”, vertellen de heren op Groot Nieuws Radio. “Dat is op de plaat goed gelukt. Tijdens ons eerste schrijfweekend, en dat kwam ook door het gemis van thuis, zeiden we tegen elkaar: we moeten een lied over onze zoon schrijven. Dan ga je daarmee aan de slag. We kiezen altijd een onderwerp dat dicht bij ons hart ligt.”
Blijven schrijven

The Bowery ontstond twee jaar geleden, maar Rokus en Ramon kennen elkaar al veel langer. 15 jaar geleden speelden ze samen in een band, die inmiddels niet meer bestaat. “We zijn altijd wel muziek blijven maken. Daar kwam ook het idee uit voort om zelf te gaan schrijven. Het lekkerste is om met twee gitaren te gaan zitten en liedjes te spelen. (…) Iedere keer als we een optreden hadden gehad of tijdens het oefenen, dan zeiden we tegen elkaar: wat zou het leuk zijn als we samen weer gaan schrijven.” Het laatste zetje kregen Rokus en Ramon van Jan Pronk en Rob Buis van de TCC Studio’s.
Afzondering

Het waren Pronk en Buis die hen aanmoedigden om op schrijfweekend te gaan. “Ga naar een aparte plek, zonder jezelf helemaal af en ga daar elkaar doorzagen. Ga veel praten, neem twee gitaren mee en kijk wat er gebeurt. Dat hebben we vrij kort daarna gedaan. Toen merkten we: dit is een jas die goed past. Dat is de manier waarop het werkt bij ons. Afgelopen anderhalf jaar zijn we zo’n acht keer op schrijfweekend geweest, daar is het hele album geschreven.”
Alles is groen

Vaak begon het schrijfweekend al in de auto, waar Rokus en Ramon elkaar bevroegen: wat houd je de laatste tijd bezig? Wat zit er in je hoofd? Wat zit je dwars? Uit die gesprekken ontstonden de liederen. Een van de liederen die je vaak op Groot Nieuws Radio hoort is ‘Don’t Stop The Rain’. “We vonden die metafoor heel mooi. Ik ben zelf niet zo’n grote fan van de regen. Als ik buiten kom en het regent, dan gaan je kleren stinken, je wordt nat, je wordt verkouden. Ik heb er altijd een beetje een hekel aan.”

“En zo is het in het leven ook vaak. Het kan soms zo hard regenen in je leven dat je denkt: waar is het goed voor? Terwijl nu, als je naar buiten kijkt: alles is groen, alles staat in bloei, alles is mooi. Maar dat komt door de regen. Zo is het in het leven ook. Daarom is het af en toe goed om terug te kijken en God te vragen: laat het alsjeblieft niet stoppen met regenen.”

Het hele gesprek met The Bowery in Backstage kun je hier terugluisteren.

Groot Nieuws Radio
Gepubliceerd op 14 mei 2018

Minidocu: The Bowery duikt de studio in

mei 9, 2018

Op de planning in deze aflevering staat: heel veel zingen. Na de schrijfweekenden, is dit het laatste deel van de mini-documentaire van The Bowery. Eind deze week zijn de album release concerten op 11 en 12 mei in Amersfoort.

Rokus Maasland vindt dit de gaafste aflevering, omdat de kijker andere mensen leert kennen. Zo ontmoeten we Rob Buis, de producer van het album ‘Broken Jars’. “Het is geen gebakken lucht, alles wat ze schrijven, zeggen en zingen, daar zit een gedachte achter. Ook vrij diep meteen. Dat vind ik mooi.”

Ook maken we kennis met Jan Pronk, technicus TCC studios, die meteen geraakt werd door het lied ‘A Home Never Seen’. “Dat was het liedje dat bij mij binnenkwam. Volgens mij was het zelfs het eerste liedje dat ze voor mij speelde. Ik vind het inhoudelijk heel erg mooi. Muzikaal is het echt gaaf. Het raakte meteen wel een snaar.”

In de aanloop naar het debuutalbum is CIP met de mannen van The Bowery op reis gegaan. Wij hebben de band leren kennen als kwetsbaar, eerlijk en niet bang om dingen te zeggen die anderen proberen te maskeren. Wij zijn fan!

The Bowery bestaat uit Rokus Maasland en Ramon Scherrenberg. Bekijk hier het laatste deel van de minidocu ‘Broken Jars’ gemaakt door documentairemaker Ruurd Leenders van De Media Brouwerij:

CIP.nl
Door Marina de Haan
Gepubliceerd op 11 april 2018

The Bowery poetst rauwe rand niet weg

mei 3, 2018

Als iemand je vraagt hoe het gaat, zeg je negen van de tien keer misschien wel gelijk dat het goed gaat. Maar waarom is dat eigenlijk? De zangers van The Bowery willen juist die momenten benoemen dat het even niet zo goed gaat. CIP volgt de mannen op weg naar hun albumrelease op 11 en 12 mei in Amersfoort.

“Waarom zijn we zo ontzettend geprogrammeerd dat als iemand ons vraagt hoe het is dat we dan zeggen dat het goed gaat?”, vraagt Rokus Maasland zich af. “Echt gelijk goed. Het gaat helemaal niet goed. Misschien voor 20% wel, maar de rest vertel je niet.” The Bowery maakte precies daarover een liedje. “Laten we nou eens naar elkaar benoemen wat niet goed gaat.”
‘Dan weet je echt wie de ander is’

Ramon Scherrenberg vult aan: “Zonder dat we het voor elkaar willen oplossen. Het mag er zijn.” Precies, vindt Maasland. “Dat is megabelangrijk. Het verdriet mag er zijn.”

“Het hoeft niet perfect te zijn. Dat hoeven we niet na te streven. Het mag imperfect zijn”, zegt Scherrenberg. “Het leven heeft een rauwe rand, die hoeven we niet weg te poetsen of te camoufleren. We hoeven niet precies uit te leggen wat die rand inhoudt, dat mag wel, maar we moeten anderen daar niet toe verplichten. We mogen accepteren dat die rand er is, bij iedereen op een bepaalde manier.”

Er valt een lange stilte. Maasland neemt een slokje van zijn bier. Scherrenberg vervolgt: “Dan kom je elkaar echt tegen, dan weet je echt wie de ander is.”

De mini-documentaire ‘Broken Jars’ bestaat uit vijf delen, dit is deel 4 en tevens het laatste deel van het schrijfproces. Bij deel 5 zien we ze de muzikanten in de studio. Bekijk hier het vierde deel gemaakt door documentairemaker Ruurd Leenders van De Media Brouwerij:

CIP.nl
Door Marina de Haan
Gepubliceerd op 3 mei 2018

‘Soms blijft het heel stil vanuit de hemel’

april 27, 2018

Ramon Scherrenburg en Rokus Maasland besloten twee jaar geleden om hun droom om te zetten in een daad: ze gingen serieus werk maken van hun muziek. Begin mei is het resultaat er: het album Broken Jars dat de twee als The Bowery hebben gemaakt.

Rokus en Ramon kennen elkaar al lang, speelden ooit in een rockbandje en deden de onvermijdelijke covers op bruiloften en verjaardagen. Maar nu wilden ze graag iets van henzelf maken, muziek waar ze echt iets van hun diepste gedachten en gevoelens in konden leggen. Het moest dus een eerlijke plaat worden. Eerlijk over henzelf, over het leven en over hun geloof dat onlosmakelijk met hen verbonden was.

Eenzaamheid en pijn

Dat geloof wilden ze niet op de juichende manier bezingen, zoals in veel Opwekkingsliederen het geval is. Rokus vertelt dat hij inmiddels zelf ook zijn portie moeite had meegemaakt. ‘Het duurde lang voordat de kinderwens van mij en mijn vrouw werd vervuld. Het leek wel alsof er elke week kinderen gedoopt werden bij ons in de kerk. Maar bij ons bleef het stil. We baden continu, maar de hemel leek potdicht te zitten. Waar was God? Dat was heel pijnlijk en ik voelde me heel eenzaam in een kerk vol met ‘broers en zussen’.’
Dat gevoel moest een plek krijgen op de persoonlijke plaat die hij met Ramon wilde maken. ‘We wilden ervoor waken dat we niet in alles alleen maar het mooie laten zien. Dat doen we al genoeg op Facebook en Instagram. Er is zoveel pijn en verdriet. Daar moet ook ruimte voor zijn.’

Zelf heel open zijn

Rokus en Ramon hadden ‘schrijfweekenden’ om hun liedjes vorm te geven. ‘We raakten aan de praat over een bepaald onderwerp en zo’n geprek of discussie duurde dan uren. Als we het gevoel hadden dat alles wat gezegd, pakten we de gitaar. Dan was er in korte tijd een nummer. ‘Ramon en ik wijzen in de liedjes ook vooral naar onszelf. Als we pijn, verdriet of twijfel in onze kerk, op ons werk en in ons leven beter op de kaart willen zetten, kunnen we dat -denk ik- alleen maar doen door zelf heel open over die pijn te praten, en te zingen. Misschien luistert er iemand die denkt: ‘Hé, maar dat herken ik.’ Dan willen we zo graag tegen mensen zeggen die gevoelens van twijfel, van afstand heel normaal zijn. Er is pijn, er is verdriet en ja, soms blijft het heel stil vanuit de Hemel. Maar wij hebben ook ervaren dat je dat bij God mag neerleggen, dat Hij niet loslaat.’

The Bowery lanceert hun nieuwe album met twee concerten in Amersfoort op vrijdag 11 en zaterdag 12 mei. Rokus: ‘De avonden doen we in theatersetting waarbij we naast het spelen van de liedjes heel veel vertellen om onze gasten echt mee te nemen op reis. De reis die wij het afgelopen jaar aflegden in het schrijfproces, maar ook een reis door de thema’s in de muziek.’

Het hele schrijf- en opname proces van Ramon en Rokus is opgenomen op video. Maak hieronder kennis met The Bowery.

Lazarus.nl
Door Marieta van Driel
Gepubliceerd op 27 april 2018

The Bowery wil krachten bundelen

april 25, 2018

De mannen van The Bowery zijn onderweg. Ze zijn op weg naar hun album release op 11 en 12 mei in Amersfoort. Maar ze zijn ook als mens onderweg. Het is één van de onderwerpen in de minidocu ‘Broken Jars’. “Zullen we de krachten bundelen? Dat we samen onderweg zijn en samen verder gaan zoeken?”, vraagt Ramon Scherrenberg.

Gedeelde smart is halve smart. Scherrenberg: “Het is goed om naar elkaar uit te spreken dat we samen aan het zoeken zijn. Soms is het goed om met elkaar te delen. Als is het maar om te laten weten dat je leeft.”

Voordat Scherrenberg en Rokus Maasland een lied bedenken gaan ze eerst een goed en soms intens gesprek aan. Zo spraken de heren over wat ze hun kinderen willen meegeven. Maasland: “Dat begon oppervlakkig, zoals ‘ik hoop dat mijn zoon blij is en gelukkig wordt’.” Maar al gauw ging het de diepte in. Totdat Maasland met tranen in zijn ogen stond te vertellen. “Ik hoop dat hij echt in vrijheid zal leven.”

De mannen zijn dus onderweg en nemen anderen mee op hun persoonlijke reis. Maasland: “We willen de bezoekers als het ware meenemen op schrijfweekend om ze echt de puurheid van de liedjes kunnen proeven. Daarom hebben we gekozen voor een akoestische theatersetting.”

Bekijk hier het derde deel van de minidocu ‘Broken Jars’ gemaakt door documentairemaker Ruurd Leenders van De Media Brouwerij:

CIP.nl
Door Marina de Haan
Gepubliceerd op 25 april 2018

The Bowery legt vergrootglas op pijn en angst

april 18, 2018

CIP volgt de mannen van The Bowery op weg naar hun albumrelease van ‘Broken Jars’ op 11 en 12 mei in Amersfoort. Dat doen we aan de hand van de minidocu die gemaakt is door documentairemaker Ruurd Leenders van De Media Brouwerij.

The Bowery bestaat uit Rokus Maasland en Ramon Scherrenberg. “We zijn altijd wel een beetje op zoek naar waar de pijn zit, de twijfel. Dat ligt ons wat minder. Hoewel we hele we hele blije jongens zijn,” lacht Maasland. “We vinden het vooral mooi om een vergrootglas te leggen op de pijn en de angst bij mensen.”

Scherrenberg vult aan: “Het spanningsveld tussen twee werelden. Ik denk dat we dat een beetje beetpakken. Doen we bijvoorbeeld wat we willen doen? Of doen we wat in de agenda staat?”

Bekijk hier het tweede deal van de minidocumentaire:

CIP.nl
Door Marina de Haan
Gepubliceerd op 18 april 2018

Stoere mannen van The Bowery zingen over pijn, verdriet en Jezus

april 11, 2018

De stoere mannen van de Nederlandse band The Bowery durven heel kwetsbaar en heel eerlijk te zijn in hun muziek. Veel liedjes gaan over pijn, twijfel, verdriet en eenzaamheid (ook in de kerk). “Door onze gebrokenheid heen zie je het licht van Jezus. Hij is er in pijn, in verdriet, in beschadigde levens. Hij is er”, vertelt bandlid Rokus Maasland.

Maasland (links op de foto) en Ramon Scherrenberg kennen elkaar al jaren en hebben in 2016 The Bowery opgericht. Op 12 mei presenteren ze het album ‘Broken Jars’. De titel van het album bedacht Maasland nadat hij een preek zag van een voorganger die twee enorme kruiken mee had genomen.

“Door onze gebrokenheid zie je het licht van Jezus”

“Eentje hagelnieuw, de ander oud en beschadigd. Die tweede was zelfs een keer gevallen en weer gelijmd, want er zaten allemaal barsten en gaten in. De voorganger vroeg de gemeente welke vaas ze mooier vonden en iedereen riep natuurlijk ‘de eerste’. Totdat de voorganger het licht uitdeed en een lampje aan het snoer in de gloednieuwe vaas liet zakken. De kerk was donker. Hij haalde het lampje uit de nieuwe vaas en liet het in de gebroken vaas zakken. Door iedere barst straalde nu een prachtig licht in de gemeente. Door onze gebrokenheid zie je het licht van Jezus.”
Het wordt een christelijke plaat, maar het is zeker geen worship. Wel gaat het over Gods waarheid in hun eigen levens. Zo is de single ‘Don’t Stop The Rain’ een gebed om Gods trouw. “Ik kan soms weglopen bij God, ik kan hem heel prima negeren, dat heb ik ook vaak gedaan. Maar het mooie is dat Hij mij niet loslaat. Hij blijft me ‘beregenen’ met Zijn zegen.”

In de aanloop naar het maken van hun debuutalbum is het duo gevolgd door documentairemaker Ruurd Leenders van De Media Brouwerij. Op CIP delen we de mini-documentaire. Bekijk hier het eerste deel: